۱ • پناهندگی یک حمایت قانونی است که کشورهای اروپایی به افرادی می‌دهند که در کشور خود به دلیل یکی از موارد زیر امنیت جانی یا آزادی‌شان تهدید می‌شود:
- نژاد
- مذهب
- ملیت
- عقاید سیاسی
- عضویت در یک گروه اجتماعی خاص (مثلاً گرایش جنسی، زنان در شرایط خاص، اقلیت‌های قومی یا مذهبی)
۲ • اروپا عضو کنوانسیون ژنو و پروتکل ۱۹۶۷ است. یعنی اگر کسی واجد شرایط باشد، حق دارد درخواست پناهندگی بدهد و تا بررسی پرونده‌اش حق بازگشت اجباری به کشور مبدأ را ندارد.
۳ • روند کلی درخواست پناهندگی در اروپا ممکن است کمی در هر کشور متفاوت باشد، اما معمولاً شامل مراحل زیر است:
- ورود به کشور (قانونی یا غیرقانونی)
- ثبت درخواست پناهندگی در اداره مهاجرت یا پلیس مرزی
- مصاحبه اصلی که باید دلایل پناهجویی و مدارک احتمالی ارائه شود
- بررسی پرونده (ممکن است چند ماه تا چند سال طول بکشد)
- تصمیم نهایی: پذیرش (اقامت پناهندگی یا حمایت فرعی) یا رد
۴ • اگر در چند کشور اروپایی وارد شوید یا اثر انگشت بدهید، طبق قانون دوبلین اولین کشور ورودی مسئول رسیدگی به پرونده شماست. یعنی مثلاً اگر اول در یونان یا ایتالیا ثبت شدید، نمی‌توانید به آلمان یا سوئد بروید و دوباره درخواست دهید (البته استثناهایی وجود دارد، مثل داشتن خانواده در یک کشور دیگر).
۵ • حقوق پناهجو شامل موارد زیر است:
- اقامت موقت در کمپ یا محل اسکان
- کمک مالی یا خدمات اولیه (غذا، لباس، درمان پایه)
- حق وکیل رایگان (در بعضی کشورها)
- حق تحصیل برای کودکان
۶ • اگر درخواست پناهندگی پذیرفته شود، فرد:
- اقامت ۳ تا ۵ ساله قابل تمدید می‌گیرد
- اجازه کار و تحصیل دارد
- در برخی کشورها بعد از چند سال می‌تواند درخواست اقامت دائم یا تابعیت بدهد
۷ • دلایل رد پناهندگی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- نداشتن دلیل موجه یا قابل اثبات
- ورود برای مسائل اقتصادی و نه امنیتی
- داشتن ویزای کشور امن یا قبلاً پناهندگی در کشور دیگر
- جرائم جدی کیفری
